Zgoda

Wieczorem tego samego dnia Paulinka czuła się zagubiona. Odtwarzała w pamięci raz po raz spotkanie z Victorem, analizowała słowa, spojrzenia. Była tak zatopiona w myślach, że nie zauważyła, kiedy Szymon wrócił z pracy, 

A ten tu czego. Jakby nie miał swojego pokoju. Siedzi tu i głupio się uśmiecha. Ciekawe co sobie myśli. Dobrze, ze nie wie, co się dziś stało. Pewnie powiedziałby, że jestem typową naiwna idiotką, z którą szef chce się zabawić.

O Matko! Jestem typową, naiwną idiotką! 

Coś się stało? Możemy porozmawiać?

Wiesz Paulinko? Chciałbym Cie bardzo przeprosić, bardzo mi brakuje naszej.. przyjaźni. Chyba się trochę zagalopowałem.

Jesteś cudowna kobietą. Zdolną i inteligentną, masz wiele zalet. Każdy facet byłby szczęśliwy, że go wybrałaś. A kogokolwiek wybierzesz, ja będę szczęśliwy, że jesteś szczęśliwa!

Jasne. A świstak siedzi....